เรื่องราวการสู้ชีวิตจนประสบความสำเร็จของผู้พิการร่างกายนั้น มักเป็นแรงบันดาลใจยิ่งใหญ่เสมอ และนี่คือหนึ่งในเรื่องราวนั้น กับเส้นทางสู่การเป็นผู้รักษาประตูมือทอง ของผู้พิการขาชาวอินโดนีเซียคนหนึ่ง ที่สร้างชื่อไกลถึงต่างประเทศ
ตอนที่อีมาน สุเลมาน อ้อนวอนพ่อแม่ให้ยอมให้เขาเล่นฟุตบอล สุเลมานต้องร้องไห้ร้องขอนานหลายวัน นี่ไม่ใช่เรื่องราวของบุพการีใจร้าย พ่อแม่ห่วงจริงๆ ว่าเขาจะบาดเจ็บและถูกล้อเลียน เพราะตั้งแต่เกิด สุเลมานมีขาข้างเดียว และไม่มีเท้าเลย ใครจะไปคิดว่า 2 ทศวรรษต่อมา อีมาน ลุเลมาน จะเป็นผู้รักษาประตูชั้นนำของอินโดนีเซีย กับลีลาการป้องกันประตูปราดเปรียวเหมือนแมว โชว์ฝีมือมาแล้วทั้งในและต่างประเทศ เสมือนประกาศลั่นว่า ความพิการไม่ใช่อุปสรรคสู่ความสำเร็จ
แฟนบอลติดตามไปเชียร์สุเลมานทุกที่ เหมือนการแข่งขันที่เมืองอินดรามายุ ห่างจากกรุงจาการ์ตา ประมาณ 220 กิโลเมตร เสียงเชียร์โห่ก้อง เมื่อเขาใช้ขาที่สมบูรณ์ข้างหนึ่ง และอีกข้างที่ทุพพลภาพ รักษาประตูได้รวดเร็วไม่น่าเชื่อ แล้วเมื่อการแข่งขันจบ ผู้คนก็จะกรูกันไปขอถ่ายรูป เหมือนเขาเป็นวีรบุรุษในดวงใจ
ฝันไกลไปให้ถึง! เส้นทางสู่นายทวารมือทอง ของชายพิการอินโดฯ
แต่เส้นทางสู่ปราการเหล็กหน้าเส้นชัยของสุเลมาน ไม่ง่ายเลย เขาต้องฝึกซ้อมอย่างหนัก เริ่มจากการซ้อมเดินทรงตัวให้ได้เหมือนปกติ มาถึงการฝึกลีลาการป้องกันประตูแบบเฉพาะตัว ที่เหมาะกับสภาพร่างกายแบบเขา โดยมีอดีตผู้รักษาประตูสโมสรแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เอ็ดวิน แวน เดอร์ ซาร์ และกองหน้าเรอัล มาดริด คริสเตียโน โรนัลโด เป็นนักฟุตบอลในดวงใจ
ผมเริ่มเล่นฟุตบอลตอนอายุ 8 ขวบ มันยากลำบากมาก กับสภาพร่างกายแบบนี้ แต่ผมไม่เคยยอมแพ้ และบากบั่นฝึกซ้อม แม้จะไร้เท้า แต่สุเลมานไม่คิดจะสวมขาเทียม เขาแทบไม่ใส่รองเท้าด้วยซ้ำ ยกเว้นแมตช์ที่แข่งในสกอตแลนด์ ที่ต้องยอมใส่รองเท้า เพราะผู้จัดกังวลเรื่องความปลอดภัย การแข่งขันที่ทำให้เขาเป็นแรงบันดาลใจ ไม่ใช่แค่กับคนอินโดนีเซีย แต่รวมถึงระดับสากล คือการแข่งขันฟุตบอลโลกสำหรับคนไร้บ้าน ในกลาสโกว เขาโชว์ฟอร์มน่าทึ่ง จนได้รับการยกย่องเป็นผู้รักษาประตูยอดเยี่ยม
อีมาน สุเลมาน ยังเริ่มเปลี่ยนแปลงทัศนคติในบ้านเกิด เพราะหน่วยงานด้านกีฬาอินโดนีเซีย เริ่มพิจารณาให้การสนับสนุนนักกีฬาผู้พิการ เพราะเห็นตัวอย่างแล้วว่า หากมอบโอกาสให้นั้น ผู้พิการก็ประสบความสำเร็จด้านกีฬาได้ ส่วนความฝันของสุเลมานตอนนี้ คือการร่วมแข่งขันในมหกรรมกีฬาใหญ่ อย่างพาราลิมปิกนั่นเอง